انواع بازیافت پلاستیک
بازیافت فرآیند جمع آوری مواد زائد، تبدیل مجدد آنها به مواد خام و پردازش آنها به محصولات جدید است.
جادوی شگفت‌انگیز تبدیل زباله‌ها به محصولات مفید، چیزی است که بازیافت را برای همیشه محبوب کرده است. این را تصور کنید: اولین استفاده مستند از بازیافت به سال 1031 باز می گردد که ژاپن شروع به استفاده مجدد از کاغذهای باطله کرد. بسیار شگفت انگیز، درست است؟
"بازیافت به معنای ایجاد زباله کمتر و استفاده از مواد خام کمتر برای تولید محصولات است، از این رو برای محیط زیست مفید است.-
فرآیند بازیافت می تواند به سه روش مختلف اتفاق بیفتد، اما همه آنها سه مرحله مشترک دارند:
جمع آوری و جداسازی مواد قابل بازیافت از زباله ها.
یکی از سه روش شناخته شده را (در یک لحظه توضیح خواهیم داد) را روی باقیمانده اعمال کنید و آن را به مواد خام برگردانید.
دوباره مواد خام را به محصول نهایی تبدیل کنید.
مواد قابل بازیافت را می توان به سه روش مختلف به محصولات جدید تبدیل کرد:
بازیافت مکانیکی
یکی از پرکاربردترین روش‌های جهانی برای استفاده جدید از پسماندها، بازیافت مکانیکی است. از این روش برای بازیافت پلاستیک، کاغذ و شیشه استفاده می شود. بقایای تمام این مواد بدون تغییر ساختار شیمیایی به صورت مکانیکی به مواد جدید تبدیل می شوند.
بازیافت مکانیکی فرآیند ساخت زباله های پلاستیکی مفید با فرآیندهایی مانند آسیاب، شستشو، جداسازی، خشک کردن، دانه بندی مجدد و ترکیب کردن است.
اکثر بازیافت پلاستیک در سراسر جهان از طریق بازیافت مکانیکی انجام می شود. در حالت ایده‌آل، این فرآیند امکان بازیافت یک ماده را به همان برنامه کاربردی (که به عنوان «حلقه بسته» نامیده می‌شود)، می‌دهد، درست مانند آنچه در مورد شیشه اتفاق می‌افتد. با این وجود، مواد دیگری مانند پلاستیک وجود دارند که پس از بازیافت بیش از یک بار، کیفیت خود را از دست می دهند و در نتیجه تخریب می شوند. این باعث می شود که کیفیت محصولات نهایی کمتر و کمتر شود. ما به این موضوع با اصطلاح " بازیافت آبشاری " اشاره می کنیم.
در مثال بالا یک بطری PET به یک فیلم پلاستیکی بازیافت می شود. فیلم پلاستیکی چرخانده می‌شود و می‌تواند به عنوان ماده لباس (یک کاربرد غیرغذایی) استفاده شود که سپس به بسته‌بندی تبدیل می‌شود. همانطور که می بینید، این آبشار معمولاً در جهت کیفیت پایین است. این بدان معناست که در حالی که بازیافت مکانیکی می تواند مقدار زیادی پلاستیک را بازیابی کند و به آن یک عمر دوم یا سوم بدهد، در نهایت زمانی که کیفیت آن برای یک مرحله دیگر به اندازه کافی خوب نباشد، به عمر آن پایان می دهد.
تکه های PET بازیافتی آماده استفاده است.
2. بازیافت مواد شیمیایی
بازیافت شیمیایی یک فناوری اخیراً جدید است که وعده می دهد مواد را از هر یک از مراحل آبشار به مواد خام و باکیفیت که در وهله اول داشتیم بازگرداند. بازیافت مواد شیمیایی در واقع اصطلاح چتر برای چندین فرآیند مختلف است. این فرآیندها در نحوه تجزیه پلیمرها، مولکول های بزرگی که مواد پلاستیکی را می سازند، متفاوت هستند.
2.1. پیرولیس
اولین فرآیند بازیافت شیمیایی، پیرولیز است. پیرولیز فرآیندی است که در آن پلیمرها در غیاب اکسیژن گرم می شوند. در طی این فرآیند، پلیمرها در قطعات کوچکتری شکسته می شوند و مانند نوعی روغن رفتار می کنند. در شرایط مناسب، کسر نفت مصنوعی به دست آمده بسیار شبیه نفتای پتروشیمی است و می تواند به عنوان خوراک در صنعت پتروشیمی برای ساخت مواد شیمیایی، لاستیک مصنوعی و انواع پلاستیک مورد استفاده قرار گیرد.
2.2. گازی سازی
دومین فرآیند ممکن، تبدیل به گاز است. این شامل گرم کردن پلیمرها است، اما در این مورد، در حضور اکسیژن و آب. محصول نهایی در اینجا مخلوطی از گازهایی است که به آنها گاز سنتز گفته می شود که می تواند به عنوان ماده اولیه شیمیایی در صنایع شیمیایی استفاده شود.
2.3. پلیمریزاسیون
در نهایت، فرآیندی به نام پلیمریزاسیون (فقط برای انواع خاصی از پلاستیک امکان پذیر است) داریم. این فرآیند پلیمرها را به مونومر تبدیل می‌کند، بنابراین خروجی آن بخش نفت یا گاز نیست، بلکه ماده اولیه مستقیماً برای تولید پلاستیک جدید است.
با CR شما به مواد اولیه بازمی‌گردید، بنابراین برای ایجاد پلاستیک به پلیمریزاسیون دیگری نیاز دارید.
3. بازیافت انرژی
گزینه سوم بازیافت انرژی است. این رویکرد فقط با زباله های پلاستیکی کار می کند و شامل تبدیل پلاستیک به انرژی حرارتی و الکتریکی با استفاده از اهرم انرژی حرارتی آزاد شده توسط این مواد به شکل سوخت از طریق سوزاندن است. بازیافت انرژی در برخی کشورها بسیار محبوب است زیرا امکان بهینه سازی فضای موجود در شهرهای پرجمعیت با فضای کمی برای دفن زباله را فراهم می کند. این راه حل به طور گسترده در اروپا و ژاپن استفاده می شود، اما نیاز به سرمایه گذاری های سنگین دارد.
در دهه‌های ۷۰ و ۸۰، بازیافت انرژی به دلیل انتشار گازهای گلخانه‌ای که تولید می‌کرد، منفی بود. امروزه قوانین واضح تری برای تجهیزات سوزاندن وضع شده است تا به درستی کار کنند و اطمینان حاصل شود که انتشار گازهای گلخانه ای سازگارتر با محیط زیست است. به عنوان مثال، نیروگاه های زباله سوز تازه ایجاد شده برای بازیافت انرژی از کاتالیزورها برای جلوگیری از انتشار گازهای گلخانه ای استفاده می کنند.
کارخانه تبدیل زباله به انرژی در بلژیک.
نتیجه
بازیافت چه مکانیکی، چه شیمیایی و چه انرژی، دوستدار محیط زیست ترین گزینه ای است که برای تصفیه زباله های خود داریم. و با صرفه جویی باورنکردنی همراه است: در واقع، بازیافت یک تن پلاستیک می تواند باعث صرفه جویی در مصرف انرژی شود: 5774 کیلووات ساعت انرژی، 16.3 بشکه نفت و 30 یارد مکعب فضای دفن زباله! در مقایسه با میزان انرژی مصرف شده در ساخت مواد بکر، بیش از 80 درصد انرژی در این فرآیند صرفه جویی می شود! بسیار برجسته، درست است؟
پس بیایید بازیافت را ادامه دهیم و در عین حال، مصرف خود را کاهش دهیم و از مواد قابل استفاده مجدد برای جهانی تمیزتر استفاده کنیم!